Υλικά
6 πατάτες κανονικού μεγέθους
3-4 σκελίδες σκόρδο ανάλογα το μέγεθός τους
1/2 φλιτζ. λάδι
6-7 κουτ. σούπας ξύδι κρασιού
1 φλιτζ. ζωμό από ψάρι ή μπακαλιάρο (ίσως χρειαστεί 1/2 κούπας)
1 κουτ. σούπας αλάτι
Εκτέλεση
Βράζουμε σε 2 κούπες νερό ένα κομμάτι μπακαλιάρο, ή ένα μικρό οποιοδήποτε ψάρι. Σουρώνουμε και παίρνουμε μια κούπα ζωμό (φυλάμε το υπόλοιπο μήπως χρειασθεί κι άλλο). Όταν τον ρίξουμε στις πατάτες πρέπει είναι ζεστός. Αν δεν έχουμε να βράσουμε ψάρι ή μπακαλιάρο, χρησιμοποιούμαι 1 κούπα ζεστό νερό από τις πατάτες που βράσαμε.
Βράζουμε καθαρισμένες τις πατάτες στη χύτρα ταχύτητος με το αλάτι για 20-25 λεπτά μετά το χαμήλωμα της θερμοκρασίας. Για να πετύχει η σκορδαλιά στο κτύπημα πρέπει οι πατάτες να είναι πολύ καλά βρασμένες. Σε απλή κατσαρόλα να τις σκεπάζει το νερό και να δοκιμάσετε αν τρυπιούνται καλά και τότε τις αποσύρετε από τη φωτιά.
Βγάζουμε αμέσως 1 πατάτα και την βάζουμε στον ηλεκτρικό πολυκόφτη (Multi) ή μπλέντερ, ρίχνουμε τα σκόρδα καθαρισμένα και 3 κουταλιές νερό ή από το ζουμί του μπακαλιάρου και κτυπάμε δυνατά να γίνει αλοιφή. Με αυτόν τον τρόπο πολτοποιούμε το σκόρδο, αλλιώς πρέπει να το κτυπήσετε στο γουδί, αλλά είναι χρονοβόρο και κουραστικό.
Στη συνέχεια βγάζουμε αμέσως τις πατάτες από το νερό τους με τρυπητή κουτάλα και τις βάζουμε σε μεγάλο μπολ. Ρίχνουμε αμέσως μέσα 1/3 κούπας ζωμό, το μείγμα σκόρδου-πατάτας (κρατάτε μια κουταλιά, κι όταν δοκιμάσουμε μετά τη σκορδαλιά, βλέπουμε αν την χρειάζεται κι αυτή) και χτυπάμε με το μίξερ στο δυνατό, ώσπου να γίνει σαν πουρές. Ρίχνουμε λίγη ποσότητα από το λάδι και λίγη από το ξίδι και συνεχίζουμε το κτύπημα. Δοκιμάζουμε τη σκορδαλιά αν της λείπει αλάτι. Κτυπάμε συνέχεια με το μίξερ και ρίχνουμε κάθε φορά, λίγο από το λάδι και λίγο από το ξύδι, ώσπου να πετύχουμε μια σκορδαλιά πετυχημένη από λάδι, ξύδι και αλάτι. Φυσικά για να την πετύχουμε στη γεύση την δοκιμάζουμε συνέχεια πριν ρίξουμε όλο το λάδι και το ξύδι.
Αν είναι “σφικτή ” η αλιάδα ρίχνουμε σιγά-σιγά ζωμό, όσο χρειάζεται, ενώ πάντα χτυπάμε με το μίξερ. Η πετυχημένη σκορδαλιά χρειάζεται πρώτον, να νιώθεις τη γεύση του σκόρδου και όχι να σε καίει. Δεύτερον, να έχει τόσο ξίδι που να νιώθεις τη γλύκα του, και όχι την ξινίλα του, και τρίτον να μην κολυμπά στο λάδι. Όποιος θέλει περισσότερο ας το προσθέσει στο πιάτο του πάνω στη σκορδαλιά.
